อับราฮัม มาสโลว์ เป็นนักจิตวิทยาชาวอังกฤษ ได้เสนอทฤษฎีลำดับขั้นความต้องการของมนุษย์โดยได้ตั้งสมมุติฐานของการจูงใจไว้ 3ประการคือ
1.มนุษย์มีความต้องการตลอดเวลาไม่มีที่สิ้นสุด
2.ความต้องการที่ได้รับการตอบสนองแล้วจะไม่เป็นแรงจูงใจหรือกระตุ้นพฤติกรรมนั้นอีก ความต้องการที่ยังไม่ได้รับการตอบสนองเท่านั้นจะมีอิทธิพลต่อการจูงใจได้
3.ความต้องการของคนมีลำดับขั้นความต้องการจากต่ำไปหาสูง ในขณะที่ความต้องการขั้นต่ำได้รับการตอบสนองแล้วความต้องการขั้นสูงก็จะตามมามาสโลว์ แบ่งความต้องการของมนุษย์ออกเป็นลำดับขั้น ดังนี้1.ความต้องการทางด้านกายภาพ
2.ความต้องการความมั่นคงปลอดภัย
3.ความต้องการทางด้านสังคม
4.ความต้องการยกย่องและยอมรับ
5.ความต้องการประจักษ์คุณค่าของตนเอง
ในสังคมปัจจุบันมนุษย์มีความต้องการมากขึ้น และมักจะสรรหาสิ่งเหล่านั้นมาเพื่อตอบสนองความต้องการของตนเองมากขั้น ทั่งทางด้านกายภาพ เพราะทุกคนก็หวังว่าจะมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงได้รับการพักผ่อนที่เพียงพอ โยเป็นความต้องการขั้นพื้นฐาน ด้านความมั่นคงปลอดภัย ปลอดภัยทางด้านร่างกายและปลอดภัยด้านความมั่นคงการทำงาน ด้านสังคม มนุษย์ทุกคนก็มักต้องการความเป็นธรรมมากขึ้น ความต้องการที่จะเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในสังคมมีความผูกพันมีส่วนร่วมกับกิจกรรมนั้นๆ หรือจะเป็นการได้รับความยกย่องยอมรับ ชื่อเสียงเกียรติยศมนุษย์ทุกคนมีความต้องการที่จะได้ด้วยกันทั้งนั้นเพราะทำให้รู้สึกว่ามีเกียรติ และอยู่สูงกว่าผู้อื่นและสุดท้ายความต้องการประจักษ์คุณค่าของตนเอง ความต้องการที่จะประสบความสำเร็จในชีวิต อยากทำอยากเป็นในสิ่งที่หวัง ฝันไว้ได้ทำอะไรตามที่ตนเองต้องการ แต่ความต้องการเหล่านี้มักจะเกิดขึ้นได้ยากหรือเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อความต้องการขั้นต่ำได้เกิดขึ้นแล้วเท่านั้น เช่นผู้ชายคนหนึ่งเป็นตำรวจมียศเป็นนายผู้หมวดก็อยากจะได้ยศเพิ่มอีกเป็นสารวัต เมื่อมีความต้องการก็มักจะไขว่คว้าสรรหามา
จากการที่ได้ศึกษาทฤษฎีความต้องการของมนุษย์โดยมาสโลว์นั้น ทำให้เข้าใจได้ว่ามนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ล้วนแต่มีความต้องการที่ไม่มีวันจบสิ้น เมื่อได้อย่างก็มักจะต้องการอีกอย่าง ดูได้จากสังคมในปัจจุบัน ทุกคนล้วนแต่มีความอยากได้อยากมี มักจะไม่ค่อยพอใจกับสิ่งที่ตนเองมีอยู่ จะต้องพยายามไขว่คว้าสิ่งเหล่านั้นให้ได้ครอบครองอยู่เสมอ และเมื่อได้มาแล้วก็มักจะหาหนทางให้ได้อย่างอื่นอีกตามความต้องการโดยไม่สิ้นสุด
(โดย นางสาวกัญญารักษ์ ทองงาม เลขที่ 2 รปศ.531)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น